Beibi

Debaixo, onde ninguén o vexa.

Os acordes mortos resucitaron tras un festival de ollos azuis. Cristais rotos expandíronse polo cuarto liberando a unha emoción fría e facéndoa arder. Todos eses paxaros… Dios, non pode ser. Dime quen che roubou o sorriso, por que camiñas cabizbaixa, que se che perdeu no chan que non podes deixar de buscalo? Quizais a normalidade que tanto detestabamos ou a nunca atopada chave da felicidade. Quen quere soños de electricistas? Tan só necesito a chave do teu pelo.

Amor é Roma ó revés, e Anolecrab é Barcelona.

Dime beibi, qué é o que tes que lle devolviches a vida ó Rock’n’Roll?