Sempre tiña os pés fríos, daba igual inverno que verán. O toparse cos seus peciños entre as sabas parecía transmitir unha xélida sensación, mais a cor mel dos seus ollos compensaba con calidez. Gustáballe durmir co cabelo solto, e preto de alguén. A soidade afogábaa, sobre todo polas noites.
No hay comentarios:
Publicar un comentario