Hai cousas que unha non pode facer soa: discutir, sorrir, subirse e soster unha escada á vez... Toda a miña vida pensei que o ideal é vivir en parella, por moi estraña que fora a parella. De feito hai parellas que se van quedando sen parella porque non se pode evitar o medo a non estar á altura; hai parellas que son imposibles por definición, historia e por física, aínda que non por química; ou parellas nas que a química se gastou, parellas que nalgún momento foron e xa non son nada. E iso é o que máis medo dá na vida, cando a parella se rompe, sexa como for, a primeira sensación que se ten é de pánico.
Non é froita o que buscas...
viernes, 30 de diciembre de 2011
Medo
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario